Ralph Waldo Emerson (1803-1882) - amerykański filozof, pisarz, myśliciel polityczny, zwolennik idealizmu, a w polityce demokrata, egalitarysta, który jednak zwracał - podobnie jak Nietzsche - uwagę na rolę wielkich ludzi w historii. W "Przedstawicielach ludzkości" zajmuje się właśnie rolą wybitnych jednostek w historii. Rozważa jakie oddziaływanie na świat, kulturę i filozofię mieli tacy geniusze jak Platon, Swedenborg, Montaigne, Szekspir, Napoleon i Goethe.
Jak pisze Emerson w naturze naszej tkwi wiara w wielkich ludzi. (...) Wszelka mitologia zaczyna się od półbogów i związana jest z wyniosłymi, poezją opromienionymi szczytami; bohaterzy bowiem zawsze przebywają na szczytach. (...) Natura zdaje się istnieć dla doskonałych. Świat trwa dzięki prawdziwości dobrych ludzi: przez nich ziemia staje się pobytem zdrowym. Kto kiedykolwiek żył z takimi ludźmi, ten miał życie wesołe i krzepiące. Tak, jedynie wiara w możliwość takiej wspólności czyni życie słodkim i znośnym; dlatego zawsze staramy się obcować z ludźmi „wyższymi", chociażby tylko w duchu...
240 stron; oprawa miękka; przekład: Maria Kreczowska; wydano na podstawie wydania Książnicy Naukowej i Artystycznej Kraków: G> Gebethner; Warszawa: Gebethner i Wolff; Kraków 1919; projekt okładki: Marcin Wojciechowski; ISBN: 978-83-7998-147-2
